Gotowy aby wypróbować probiotyk Vivalac?
Sprawdź w naszym sklepie ->
HAND-PROD DIAGNOSTYKA SP. Z O.O.
ul. Tetmajera 79
31-352 Kraków
Infolinia.: 800 401 061(pn-pt 8:00- 16:00)
NIP: 6772391848
REGON: 362259588
KRS: 0000571568
Menu
Otyłość – wpływ na zmiany w mikrobiocie i na insulinooporność
W przewodzie pokarmowym człowieka znajduje się ogromny ekosystem złożony z drobnoustrojów –
mikrobiota jelitowaa. Ten ekosystem jelitowy współodpowiada za utrzymanie zdrowia człowieka1.
Zmiany w mikrobiocie są powiązane m.in. z otyłością, która przyczynia się do powstawania wielu dysfunkcji
w organizmie, co może prowadzić do chronicznych schorzeń.
Związki pomiędzy otyłością a niektórymi schorzeniami
Badania wykazały zależność pomiędzy otyłością a zaburzeniami w składzie mikrobioty jelitowej (dysbiozą)2. Zachwianie równowagi mikroflory jelitowej może wpływać na pogorszenie samopoczucia i być przyczyną wielu schorzeń, głównie o podłożu metabolicznym i autoimmunologicznym.
Ponadto ewidencja badawcza wykazuje związki pomiędzy dysbiozą a chorobami metabolicznymi, w tym insulinoopornością3. Współzależności pomiędzy otyłością a insulinoopornością są przedmiotem intensywnych badań, które wykazują szereg połączonych mechanizmów na wielu poziomach metabolizmu w różnorodnych organach
Zależności pomiędzy mikrobiotą osób z nadwagą i o prawidłowej wadze a insulinoopornością4
Model łączący upośledzone uwalnianie insuliny z insulinoopornością i cukrzycą typu 2
a Mikrobiota jelitowa (tradycyjnie: mikroflora jelitowa, flora bakteryjna jelit) – zespół mikroorganizmów (mikrobiom), głównie bakterii, tworzący w układzie pokarmowym złożony ekosystem. U człowieka jeden z elementów jego bioty fizjologicznej.
Czy probiotyki mają wpływ na negatywne efekty związane z otyłością?
Probiotyki wykazują pozytywny wpływ na parametry profilu lipidowego oraz glikemii
Szereg randomizowanych kontrolowanych badań wykazuje pozytywny wpływ bakterii
probiotycznych na BMI, masę ciała, tkanki tłuszczowej.
Wyniki metaanaliz pokazują, że przyjmowanie probiotyków ma wpływ na parametry związane z wagą ciała BMI, masa, masa tkanki tłuszczowej.5
Pomimo tego, że same probiotyki nie są środkami odchudzającymi, ich pozytywne działanie ma odzwierciedlenie w badaniach.
Szczepy probiotyczne mają pozytywny wpływ na gospodarkę glukozowo-insulinową u osób z cukrzycą
Meta-analiza 32 niezależnych badań określających wpływ probiotyków na parametry związane z glikemią u osób z cukrzycą typy 2 wykazała istotną statystycznie korelację z poprawą parametrów6, w tym dla: cholesterolu całkowitego, poziomu glukozy na czczo i insuliny.
W innej meta-analizie wykazano pozytywny wpływ przyjmowania probiotyków na parametry profilu insulinowego7 :HbA1, poziom insuliny na czczo i insulinooporność.
b Standaryzowana Średnia Różnic (SMD) – parametr stosowany w metaanalizie danych ciągłych, jeśli w badaniach mierzono ten sam wynik, ale za pomocą różnych instrumentów pomiarowych.
c WMD (weighted mean difference, średnia ważona różnic) – metoda stosowana w meta-analizie do wspólnego oszacowania efektu danej interwencji w poszczególnych badaniach, w których efekt mierzono w tej samej skali ciągłej.
Vivalac – synbiotyk o udokumentowej efektywności
VivaLac:
• skład zawierający szczepy z potwierdzoną dfdfskutecznością
• dostosowany szczególnie dla osób z otyłością lub gfgfnietolerancją glukozy
VivaLac to synbiotykd, którego składniki zostały starannie dobrane z myślą o osobach z otyłością lub nietolerancją glukozy. VivaLac to suplement diety, którego celem jest zrównoważenie mikroflory jelitowej, szczególnie u osób z insulinoopornością, zespołem metabolicznym, nadwagą i otyłością oraz zaburzeniami gospodarki lipidowej.
Zastosowanie:
VivaLac to suplement diety, którego celem jest zrównoważenie mikroflory jelitowej, szczególnie u osób z insulinoopornością, zespołem metabolicznym, nadwagą i otyłością oraz zaburzeniami gospodarki lipidowej.
Zmniejsza częstotliwość występowania problemów gastrycznych.
Korzyści wynikające ze stosowania:
poprawa różnorodności flory bakteryjnej | posiada w swoim składzie szczepy probiotyczne o udokumentowanym wpływie na profile lipidowy i glikemiczny | zwiększa produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA) | fruktooligosacharydy (FOS) stymulują wzrost korzystnych szczepów bakteryjnych
Zalecane dzienne spożycie:
Jedna saszetka. Saszetkę można rozpuścić w wodzie lub spożyć z innym pokarmem.
Czas trwania suplementacji:
Minimum 1 miesiąc, zalecany 3 miesiące.
Postać:
Proszek w saszetce z folii aluminiowej.
Dostępne opakowania:
Pudełko zawierające 14 saszetek.
Składniki:
3 miliardy bakterii probiotycznych:
19,2 mg Lactobacillus acidophilus 1,2 × 10⁹ cfue
8,04 mg Bifidobacterium longum 0,3 × 10⁹ cfu
6 mg Bifidobacterium bifidum 0,3 × 10⁹ cfu
8,04 mg, Bifidobacterium lactis 1,2 × 10⁹ cfu
fruktooligosacharydy 2 500 mg (błonnik prebiotyczny),
fruktoza 258mg – odpowiada 0,021 wymiennika węglowodanowego
(jednostkom chlebowym),
aromat pomarańczowy, dwutlenek krzemu (substancja przeciwzbrylająca).
Przechowywanie:
Przechowywać w temperaturze 15-25°C.
Chronić przed światłem słonecznym.
Okres ważności:
24 miesiące
d Synbiotyk – połączenie probiotyku z prebiotykiem, które podawane są razem w związku z ich synergistycznym działaniem w celu przywrócenia prawidłowej flory jelitowej.
e cfu (colony forming unit) – liczba pojedynczych komórek, z których w wyniku podziałów powstaną kolonie komórek.
Szczepy Vivalac
Szczepy probiotyczne zawarte w składzie VivaLac mają pozytywny wpływ na parametry lipidowe i glikemiczne.
Szczepy probiotyczne L. Acidophilus i B. lactis mają znaczący wpływ na obniżenie wartości parametrów profilu lipidowego8
Opis: Choroba sercowo-naczyniowa (CVD) jest główną przyczyną śmiertelności u osób z cukrzycą typu 2, a dyslipidemia jest głównym czynnikiem ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych u tych pacjentów. Poprawa profilu lipidowego pacjentów z cukrzycą typu 2 może zmniejszyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.
Cel: Zbadanie wpływu suplementacji L. acidophilus i B. lactis na profil lipidowy osób z cukrzycą typu 2.
Rodzaj badania: podwójnie zaślepione, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne.
Grupa: 60 osób ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2.
Schemat badania: dzienne spożycie 300 mg jogurtu (placebo lub
z L. Acidophilus 4 ,14 × 10⁶ cfu/g i B. lactis 3,61 × 106 cfu/g) przez 6 tygodni.
Szczepy probiotyczne L. Acidophilus i B. bifidum łącznie z prebiotykiem pozytywnie wpływają na wartości profilu glikemicznego9
Opis: Poprawa profilów lipidowych i parametrów homeostazy glukozy może zmniejszyć zachorowalność i śmiertelność w chorobie naczyniowej serca (CHD) u osób z cukrzycą typu 2.
Cel: Zbadanie wpływu suplementacji mieszanką probiotyków i błonnika prebiotycznego na profile metaboliczne osób z nadwagą, cukrzycą typu 2 i schorzeniami naczyniowymi.
Rodzaj badania: podwójnie zaślepione, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne.
Grupa: 60 osób ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 i chorobą naczyniową.
Projekt badania: dzienne spożycie placebo lub mieszanki
Lactobacillus acidophilus 2 × 10⁹, Lactobacillus casei 2 × 109, Bifidobacterium bifidum 2 × 109 i 800 mg inuliny przez 12 tygodni.
Do pobrania
Ulotka vivalac
1 Prakash S. et al, Gut macrobiota: next frontier in understanding human health and development of biotherapeutics. Biologics: Targets and Therapy 5, 71-86, 2011
2 Turnbaugh PJ, Ley RE, Mahowald MA, Magrini V, Mardis ER, Gordon JI. An obesity associated gut microbiome with increased capacity for energy
harvest. Nature 2006;444: 1027–1031
3 Larsen N. et al, Gut Microbiota in Human Adults with Type 2 Diabetes Differs from Non-Diabetic Adults, PLoS One, vol. 5, issue 2, February 2010
4 Vrieze A et al, The environment within: how gut microbiota may influence metabolism and body composition, Diabetologia (2010), 53; 606-613
5 Kunnackal J. et al. Genes 2018_Effect of probiotics on body weight and body-mass index
6 T. Kocsis et al., Nature research, Scientific Reports. Probiotics have beneficial metabolic effects in patients with type 2 diabetes mellitus:a meta‑analysis of randomized clinical trials. (2020) 10:11787
7 K. Yao et al., Med Sci Monit, 2017; 23: 3044-3053
8 H. S. Ejtahed et al., J. Dairy Sci. 2010; 94: 3288–3294
9 M. Tajabadi-Ebrahimi et al., Exp Clin Endocrinol Diabetes 2017